Oude hoed? Intermodale transportplanning is zo oud als de logistiek en transportindustrie zelf. In het digitale tijdperk heeft het onderwerp echter een nieuwe context gekregen. Zowel landsgrenzen als systeembeperkingen lijken de professionele en intermodale transportplanning in de weg te staan. Tegenwoordig kunnen transporten gepland en geoptimaliseerd worden tot aan de definitie van de kosten per kilometer en de CO2-voetafdruk. Hoe ziet de databasis eruit en voor welke uitdagingen staat het intermodale transport vandaag?
De coherente verschuiving van wegvervoer naar modale alternatieven blijft een van de belangrijkste doelen van onze tijd. De uitdaging is om enerzijds de problemen van het wegverkeer en anderzijds de ecologische doelstellingen in het vrachtvervoer aan te pakken. Voor Dietmar Flohs, Chief Technical Product Manager bij de PTV Group, is dit een van de belangrijkste aandachtspunten van zijn werk.
“Wereldwijde goederenstromen en de vraag naar steeds efficiëntere transportsystemen zitten gevangen tussen klimaatpolitieke doelstellingen enerzijds en monetaire transportkostenefficiëntie anderzijds”, zegt Flohs. “Het doel is om het transport sneller, flexibeler, goedkoper en milieuvriendelijker te maken en vooral om processen te vereenvoudigen – een grote uitdaging en de verwachting van velen die in een geglobaliseerde wereld leven.”
Florian Krietsch, Senior Project Manager bij de PTV Group, vult aan: “Kenmerken als ecologische duurzaamheid en kostenefficiëntie kunnen zeer eenvoudig worden gecombineerd met intermodaal transport. Zoals de zaken er nu voor staan, zijn er echter nog steeds grote obstakels op het gebied van zichtbaarheid, flexibiliteit en, niet in de laatste plaats, de acceptatie van intermodaal transport.”
Wat moet er gebeuren om een verschuiving in intermodaal transport te bewerkstelligen?
Krietsch weet: “Ten eerste moet er openheid zijn voor een modal shift en voor de extra uitgaven in de organisatie van de transportketen. Daarnaast is een nauwe samenwerking tussen verschillende intermodale spelers in de keten vereist.”
Veel goederen worden over de weg vervoerd; de reistijden en -kosten zijn bekend, dus waarom zou dit veranderen? Simpel gezegd: de transportsector moet coherente en concurrerende intermodale verbindingen vinden. Beschikbaarheid en nauwkeurigheid van gegevens en planningsvaardigheden zijn de fundamentele voorwaarden voor het definiëren van mogelijke modale opties per transportsectie en daarnaast voor de orkestratie van individuele secties.
De uitdagingen van vandaag binnen intermodaal transport
Tegelijkertijd gaat het bij de huidige uitdagingen in het intermodale vervoer niet alleen om de diensten: We moeten ons ook concentreren op de concurrentie tussen de vervoerswijzen en tussen de dienstverleners. “Betrokkenen verzetten zich vaak tegen een verregaande transparantie van de servicestructuren of transparante concepten zijn technisch niet uitvoerbaar”, zegt Krietsch. “En een neutraal overzicht van bijvoorbeeld de Duitse of ook Europese transportdiensten is daardoor vaak niet mogelijk.”
In de huidige situatie is er geen centrale beschikbaarheid van alle relevante intermodale gegevens: Met name de dienstregelingen van de intermodale diensten zijn niet op één plaats beschikbaar. Dit aanbod bestaat ook niet voor individuele vervoerswijzen, zoals spoor of binnenwateren. Integendeel, er is een heterogeen IT-landschap van aanbieders met verschillende IT-interfaces en gradaties van volwassenheid in hun IT-diensten: Van een dienstregeling die als beeldbestand op de website van een aanbieder wordt weergegeven, en ook alleen in de landstaal, tot een geavanceerde webservice-interface, die gebruikers voorziet van actuele dienstregelingen, statusinformatie en de mogelijkheid om diensten te boeken.
De huidige situatie vereist dus relevante knowhow en specialisatie op het gebied van intermodaliteit om concurrerende intermodale transportketens te kunnen plannen en implementeren.
Wat moet er veranderen in termen van “intermodaal”?
Met name de verladersmarkt verwacht een eenvoudige afhandeling en centrale beschikbaarheid van de transportdiensten van verschillende aanbieders.
Punt 1: Zichtbaarheid en beschikbaarheid
De zichtbaarheid van intermodale diensten zal aanzienlijk worden verbeterd door de toenemende digitalisering van de vervoersdiensten. Krietsch legt uit: “Met de toenemende digitalisering zal het mogelijk zijn om de bestaande diensten homogeen weer te geven en te vergelijken. Vandaag de dag kunnen verladers hun transporten op de weg plannen en een neutrale vergelijking maken met mogelijke intermodale alternatieven. Intermodale informatie moet echter op één plaats of via één interface beschikbaar zijn.”
Punt 2: Intermodaal als standaardpraktijk en maximalisatie van de intermodale effecten
De sleutelfactor is hier: De intermodale optie moet niet alleen in speciale gevallen worden opgeroepen, maar moet automatisch worden meegenomen in het planningsproces. Dit impliceert dat de intermodale vervoersdienst wordt geïntegreerd in het standaardproces van de transport- en logistieke planning, wat tot verdere positieve effecten zou leiden,” voegt Krietsch toe. “Bijvoorbeeld het bundelen van verschillende transportorders van één of meerdere verladers die samenwerken, het boeken van vooraf gedefinieerde netwerkroutes of het consequent optimaliseren van de totale transportketen.”
De sleutelfactor is hier: De intermodale optie moet niet alleen in speciale gevallen worden opgeroepen, maar moet automatisch worden meegenomen in het planningsproces. Dit impliceert dat de intermodale vervoersdienst wordt geïntegreerd in het standaardproces van de transport- en logistieke planning, wat tot verdere positieve effecten zou leiden,” voegt Krietsch toe. “Bijvoorbeeld het bundelen van verschillende transportorders van één of meerdere verladers die samenwerken, het boeken van vooraf gedefinieerde netwerkroutes of het consequent optimaliseren van de totale transportketen.”
Punt 3: Dynamische systemen
In het vrachtvervoer over de weg is informatie over verwachte aankomsttijden, voertuig locatie en gebeurtenisgegevens tegenwoordig volledig beschikbaar. Dezelfde normen zouden ook moeten gelden voor andere vervoersmiddelen. Dynamische, actuele gegevens over diensten op basis van dienstregelingen worden gezien als een voorwaarde voor de overdracht van vertraagde of gewijzigde orderparameters.
Perspectieven voor digitale intermodaliteit
Als het gaat om perspectieven in digitale intermodaliteit, zijn de twee logistieke experts van PTV het erover eens: De druk op de intermodale dienstverlenende bedrijven wat betreft de digitalisering van hun transportdiensten zal blijven toenemen – ten gunste van de verladers en mogelijke vrachtvolumes. In de toekomst zal de digitalisering ertoe bijdragen dat de bestaande dienstverlening zo goed mogelijk wordt benut. Tegelijkertijd creëert het stimulansen voor intermodale aanbieders om hun dienstverlening verder uit te breiden.
Veel bedrijven hebben de noodzaak ingezien om in actie te komen en zijn al actief betrokken bij het werken naar digitalisering. Sebastian Ruckes, Manager Business Development bij TX Logistik, meldt: “In lopende projecten zoals in het EU-project “FENIX” tonen we de digitale informatiestroom van dienstregelingen geïntegreerd in de cross-mode transportplanning in de corridor Rotterdam-Genua. Ook vandaag nog worden hier de knowhow en de digitale vaardigheden van alle projectpartners zoals de PTV Group en TX Logistik in opgenomen”.
Niet alleen in de toekomst, maar zelfs vandaag de dag draait het volledig om digitalisering in intermodaal transport. Het wordt de kracht achter de zichtbaarheid van intermodale diensten, de verlaagde transportkosten en de toename van de efficiëntie en de modal shift in het algemeen. Met moderne software en technologieën ondersteunen bedrijven als de PTV Group deze intermodale route.